سریال یاغی دارد آدرس غلط می‌دهد | غائله اسیدپاشی به خیانت جاوید به بهمن ختم می‌شود؟ | هیولایی که فرهاد اصلانی در چند دقیقه ساخت
تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۴۲۹۷۹
به گزارش همشهری آنلاین، همزمان با پخش قسمت دهم سریال «یاغی» ساخته محمد کارت، گل‌بو فیوضی منتقد سینما با طرح چند نکته درباره روند داستانی این مجموعه در صفحه شخصی اش نوشت:
۱- خط داستانی جاوید از ریل خارج شده است. دارد آدرس غلط می‌دهد. در موقعیتی دور خودش می‌چرخد که همه عاقبت‌ش را می‌دانیم. همه می‌دانیم ته این غائله سه‌قسمته اسیدپاشی به خیانت جاوید به بهمن ختم نخواهد شد، پس هیجانی که سریال دوست دارد به ما تحمیل کند، کار نمی‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اگر جاوید روی صورت طلا اسید پاشید، همین‌جا رسمن از کارت، دوماری و پورامیری عذرخواهی می‌کنیم و برای رودست‌شان کلاه از سر برمی‌داریم اما در حال حاضر، چیزی که داریم، یک ترفند نخ‌نمای داستانی برای تعلیق غیرواقعی به طول چند اپیزود است.
۲- چیزی که این اپیزود را نجات می‌دهد، نه آمدن زن گذشته‌ی بهمن به قصد انتقام، که اشتباه محاسباتی بهمن در بازکردن پای پدرخوانده به زندگی‌اش است؛ کسی که حالا می‌تواند مثل بختک همه تلاشش برای گریز از گذشته را ببلعد. رودست این اپیزود نه در خانه زمان خرده‌پایی بهمن، که از زبان اکبر مجلل بیرون می‌آید، وقتی می‌فهمیم نقشه‌ی کوچک بهمن، باعث شده نوه او از دختری که دقایقی قبل دیده‌ایم یک بادیگارد را به همسری‌اش درآورده تا خار به پاش نرود، سقط شود. این پی‌رنگ تازه، خونی به رگ‌های یاغی تزریق می‌کند که می‌شود حدس زد چه فراز و نشیب‌هایی برای سریال حاصل دارد.
۳-حیف که نیم بیشتر قسمت، به دیالوگ‌های قابل حدس و گذشته قابل حدس‌تر و واکنش‌های بی‌دلیل جاوید و زن سابق بهمن (با بازی‌های اغراق‌شده و اجرای بد) می‌گذرد؛ وقتی حتی کسی حوصله ندارد جواب این پرسش اولیه را درون صحنه بدهد که «چرا نباید جاوید مستقیم به بهمن بگوید تا با صحنه‌سازی همه‌چیز را حل کنند؟».
بدیهی‌ترین واکنش این است، مگر مانعی وجود داشته باشد. من که تهدید مراقب و میکروفون و نفوذی و دلیل قانع‌کننده‌ای برای ترس جاوید از زن ندیدم؛ اگر شما دیده‌اید، در کامنت‌ها بنویسید. فقط نگویید عشق جاوید به عاطی. آن «صحنه‌سازی» با هم‌کاری بهمن را، برای همین نوشتم.
۴- ... و اینکه اگر متهم به هزار چیز نمی‌شویم، اجازه داریم بگوییم بازی فرهاد اصلانی و هیولای ترسناک و عمیقی که در چند دقیقه زیر و بم‌ش را می‌سازد، چه اندازه درخشان و فراتر از کل بازی‌های سریال تا این لحظه‌اش است؟ از هوش بالای پارسا پیروزفر هم نگذریم وقتی دست پایین بهمن را در مکالمه با او، عامدانه، پایین‌تر هم می‌گیرد، تا در هیچ ترازویی با اصلانی و بازی‌ای که راه انداخته، وزن‌کشی نشود.
اصلانی در یک زمین بازی می‌کند و پیروزفر در زمینی حاصل، شاید بهترین سکانس سریال «یاغی» تا این لحظه، هم در کلاس بازیگری و هم در دکوپاژ و میزانسن کارگردانی، برای کمک به بازیگران در خلق این دوئل نامتوازن باشد.
۵-اپیزود نهم دوپاره است، اما پاره بد، آن پاره اصلی و پررنگ‌تر در خط اصلی سریال است. برای همین امتیاز این قسمت هم پایین‌تر از میانه می‌ایستد. و اگر نبود آن دوئت اکبر مجلل و بهمن، یاغی هم اولین «بد»ش را از آرت‌تاکس دشت می‌کرد.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: کارگردانان سینمای ایران خبر مهم پارسا پیروزفر بازیگران سینما و تلویزیون ایران سینمای ایران نمايش خانگي
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۴۲۹۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام دستاورد‌های دولت رئیسی را می‌توان در قالب فیلم و سریال به مردم نشان داد؟
روزنامه آرمان ملی در گزارشی به نقد عملکرد دولت و وعده‌های آن پرداخت.
این روزنامه می‌نویسد: نگاهی به افزایش قیمت‌ها در بازار‌های مختلف مثل سکه و ارز که تاثیرات فزاینده خود را بر کالا‌های مصرفی و مایحتاج مردم گذاشته و می‌گذارد بیانگر آن است که عملکرد دولت چندان قابل قبول نبوده و نیست.
جالب اینکه در چنین شرایطی برخی دولتمردان یا چهره‌های سیاسی و نمایندگان از عملکرد مطلوب دولت می‌گویند و معتقدند که باید از این عملکرد فیلم درست کرد و به نمایش عموم درآورد.
چنانکه سیدمحمد حسینی، معاون پارلمانی دولت شهریورماه گذشته در این خصوص گفته بود: «لازم است برای تک تک این اقدامات و دستاورد‌ها مستند و حتی فیلم و سریال ساخته شود و نمایشگاه برپا گردد.» این همان اختلاف نگاه به عملکردهاست که جامعه خود را در وضعیت بغرنجی می‌بیند، اما دولت و جریان همراه معتقد به ساخت فیلم از عملکرد‌های دولت هستند.
۲ نوع فیلم از عملکرد دولتنگاهی به کارکرد ۳ ساله دولت نشان می‌دهد که دولت در تحقق بسیاری از وعده‌های خود از جمله ساخت یک میلیون مسکن؛ ایجاد یک میلیون شغل، رساندن تورم به نصف و تک رقمی کردن آن و تک نرخی کردن ارز ناموفق بوده است. مسائلی، چون برجام و FATF نیز به حال خود رها و کلا کنار گذاشته شده است. اما اینکه برخی بدون نگاه به این مسائل و گویی اینکه در این جامعه زندگی نمی‌کنند و از دولت عملکرد اقتصادی حمایت می‌کنند قابل تامل است.
چنانکه اخیرا حجت‌الاسلام مرتضی آقاتهرانی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس گفت؛ «قطعا با توجه به اقدامات دولت لازم است که فیلمی از این اقدامات ساخته شود. اطلاع‌رسانی و اینکه مردم را در جریان اقدامات شایسته دولت قرار دهیم باید انجام شود. دولت دستاورد‌های مثبتی در حوزه سیاست خارجی و داخلی داشته است که باید در این رابطه اطلاع‌رسانی شود و بهتر است این اطلاع‌رسانی در قالب ساخت فیلم یا مستند باشد.»
با مطالعه برخی از این اظهارات دقیقا این پرسش پیش می‌آید که باید از کدام اقدام و عمل دولت فیلم ساخت که مردم ببینند و از دیدن آن لبخند رضایت بر لبان‌شان بنشیند. تورم میانگین ۴۰ درصد در ۳ سال اخیر را که قرار بود طی مدت ۴ سال نصف و سپس تک رقمی شود یا قیمت ارز را که تا کانال ۷۰ هزار تومانی رفت و با کاهش ۱۱ هزار تومانی در کانال ۵۹ هزار تومان قرار دارد و برخی مدح و ثنایش می‌گویند؟ البته این همان ارزی است که قرار بود تک نرخی شود.
شاید هم می‌خواهند از چندین دوره مذاکرات بی‌حاصل برای احیای برجام فیلم بسازند. به هر حال اگر هم فیلمی ساخته شود از دو نگاه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
در فیلمی که دولت از اقدامات خود بسازد؛ قهرمان آن سیدابراهیم رئیسی است که به قرائت دولتی‌ها مدیریت بی‌عیب و نقصی را به نمایش گذاشته و توانسته شرایط را مطلوب و جامعه را راضی نگه دارد. ضدقهرمانش هم منتقدانی هستند که دلسوزانه نسبت به شرایط جامعه و عملکرد‌های انتقادآمیز هشدار می‌دهند.
اما فیلمی که واقعیت امور را به جامعه نشان دهد قهرمانش دولتمردانی خواهند بود که با عملکردهایشان تورم و قیمت ارزی را ببار آورده و چنین وضعیت اقتصادی را برای مردم رقم زده‌اند. ناگفته پیداست آنچه در باب دولت در قالب انتقاد از عملکرد‌ها گفته می‌شود دلسوزانه و از سر خیرخواهی است و اینکه برخی هر نقد و انتقادی را سیاه‌نمایی می‌خوانند از این رو است که یا تعریف درستی از نقد ندارند و یا نمی‌خواهد کسی به دولت متبوع‌شان انتقادی وارد شود.
جاده کندوان یک طرفه شد